مصاحبه با استاد مراد شیرین روزنامه شهر آرا
متن گفتگو خانم مریم قاسمی روزنامه نگار روزنامه شهر آرا با استاد مراد شیرین
مريم قاسمي – قلاب در دستش و زير نگاه تيزش دقيق شده.
تارهاي پوسيده را سوزن‌‌كش مي‌كند و قسمت‌هاي آسيب ديده را تار مي‌كشد.
تار مي‌كشد و پود مي‌تند. م‍ثل قاليبافهاي سال‌هاي پيشين كه بردار مي‌نشستند و مي‌بافتند.
او فرش‌هاي ماشيني را نيز مانند قالي‌هاي دست‌باف، رفو مي‌كند. رفوگر محله مطهري ،تنها رفوگر محلههاي اطراف است.
«مراد شيرين» 59 سال دارد. او در حالي كه يك فرش ماشيني را پهن و آماده رفو كرده است،
مي‌گويد:«در 6 سالگي براي اولين بار پاي دار قالي نشستم و همان‌جا با تار و پود قالي آشنا شدم.
نخ ها را بر تار گره مي زدم و نقش مي‌بافتم» دست كودك 6 ساله يك رنگ از رنگهاي ريسه شده بر دار قالي را انتخاب مي‌كند
و آن را تا پيچش سال‌هاي سرنوشت به دنبال خويش مي‌كشاند، اما نه پاي دار قالي بلكه درون فرش،
آنجا كه يك گل زخم خورده و گوشه ترنجش پوسيده شده. او رفو مي‌كند و نقش هاي از ياد رفته را بر مي گرداند……
خیلی جالب بود
استاد کارتون خیلی درست هست